Tunis – Zwiedzanie

Piesze wycieczki – Przedstawione poniżej propozycje tras pieszych wędrówek są zaznaczone na mapie medyny Tunisu.

Trasa nr 1

W czasie tej wycieczki zwiedza się najbardziej interesujące miejsca w północnej części medyny. Spacer zaczyna się przy głównym, północnym wejściu do medyny. Idąc Rue Sidi Mahres obok meczetu Sidi Mahres dochodzi się do znajdującego się naprzeciwko budynku zawiji Sidi Mahres, a następnie podąża się Rue el-Monastiri i przecina Rue Sidi Ibrahim, skręcając na południe w Rue du Tribunal naprzeciw zawiji Sidi Ibrahim Riahi. Na Rue du Tribunal wznosi się dziwny pałac – Dar Lasram, który obecnie jest siedzibą Association de Sauvegarde de la Medina (ASM), czyli organizacji odpowiedzialnej za opiekę nad dziedzictwem kulturowym medyny. Na południowym krańcu Rue du Tribunal skręca się w Rue de la Hafsia (nazwa pochodzi od starej żydowskiej dzielnicy medyny), która prowadzi do Rue du Pacha – głównej ulicy elity tureckiej w czasach osmańskich. Spacer kończy się na północnym końcu Rue de Pacha, niedaleko Rue Rab Souika.

Trasa nr 2

Trasa ta wiedzie za znakami „Circuit Touristique” – szlakiem polecanym przez ASM, oznakowanym kolorem bladopomarańczowym. Zwiedzanie rozpoczyna się na Place de la Victoire i następnie podąża się w dół Rue Jemaa Zitouna, oglądając po drodze niemal wszystkie najważniejsze atrakcje turystyczne: Souq el-Attarine (suk perfum), Wielki Meczet, Dar el-Bey, meczet Jusuf Dey, Tourbet el-Bey (mauzoleum książąt husajnidzkich), pałac Dar Ben Abdallah (Tuniskie Muzeum Tradycji i Sztuki Ludowej) i Dar Othman.

Trasa nr 3

Kolejną pieszą wędrówkę rozpoczyna się w jednym ze spokojniejszych rejonów południowej medyny, a jednocześnie jednym z najbardziej atrakcyjnych obszarów turystycznych Tunisu. Start jest przy południowo-wschodniej bramie medyny, Bab el-Jazira. Potem podąża się Rue des Teinturiers do Dar Othman, gdzie należy skręcić w lewo, w Rue Sidi Kacem, a następnie dotrzeć w okolice pałacu Dar Ben Abdallah i Tourbet el-Bey. Do innych godnych uwagi budowli należą Dar Hussein, siedziba Państwowego Muzeum Archeologii i Sztuki, oraz meczet El-Ksar, a także Dar el-Haddad, jedno z najstarszych w medynie mieszkań. Spacer z powrotem do Bab el-Jazira wzdłuż Blvd. Bab Menara i Av. Bab Jedid umożliwia zobaczenie gwarnego suku wokół Bab Jedid. Ogromny meczet przy Bab el-Jazira – to XIV-wieczny Sidi el-Bechir.

Medyna

Medyna w Tunisie nie może z pewnością konkurować z medyną w Kairze lub Fezie, ale jest o wiele bardziej spokojna i zorganizowana. To idealne miejsce dla dopiero co przybyłych z Europy, by odczuć puls Afryki Północnej, bowiem medyna właśnie – ze swoimi meczetami, kawiarniami i łaźniami – jest sercem każdego arabskiego miasta.

Medynę w Tunisie założono pod koniec VII wieku (krótko po podboju arabskim) na skrawku ziemi między Jeziorem Tuniskim i Jeziorem Sejoumi (to drugie jest słone i leży na zachód od miasta). To historyczne i kulturalne centrum współczesnego miasta, jakim jest Tunis. Kiedy w początkach XX wieku na zmeliorowanej ziemi za wschodnią bramą medyny Francuzi wybudowali ville nouvelle, medyna przestała być handlowym centrum miasta. Dzisiaj skupiają się tu sklepy z pamiątkami, obsługujące wiele tysięcy turystów „przelewających” się każdego lata przez Tunis.

Najczęściej wchodzi się do medyny przez zabytkową bramę Bab Bhar, znaną też jako Porte de France, która znajduje się na końcu Av. de France. Na pobliskim skwerku, Place de la Victoire umieszczona jest mała tabliczka ze szczegółową mapą medyny.

Place de la Victoire jest czymś w rodzaju miejsca wieczornych spotkań; dwie ulice biegnące stąd w kierunku centrum medyny i Wielkiego Meczetu tworzą kształt litery „V”. Ulica po prawej stronie – Rue de la Kasbah – przecina całą medynę i wyłania się przy Place du Gouvemement. Jest otoczona szpalerem sklepów turystycznych – podobnie zresztą jak ulica z lewej strony: Rue Jemaa Zitouna. Ta druga wiedzie prosto do Wielkiego Meczetu i stanowi najpopularniejszą trasę turystyczną w medynie. Niektórzy ze sprzedawców są bardzo nachalni, co typowe dla „stylu marokańskiego”. Te same przedmioty można kupić niekiedy dużo taniej w innych częściach kraju.

Zwiedzając medynę warto zaopatrzyć się w bilet (2 D.T.) do Wielkiego Meczetu lub do pałacu Dar Ben Abdallah. Taki bilet daje prawo wstępu do tych dwóch wymienionych miejsc oraz do Dar Othman (starego, aktualnie będącego w trakcie robót renowacyjnych pałacu przeznaczonego na muzeum) i medersy Mouradia (Al-Ma’asidi jja; starej islamskiej szkoły wyższej).

Wielki Meczet (Grand Mosquee)

Rue Jemaa Zitouna prowadzi do wejścia do meczetu Jemaa ez Zitouna (Djami az-Zajtuna w dialekcie; Meczet Drzewa Oliwkowego), zwanego też Wielkim Meczetem. Świątynia ta została zbudowana za panowania Aghlabidów w VIII stuleciu (732 r.). Jest trzynawowa, a większość ze 184 kolumn dzielących wnętrze pochodzi ze świątyń rzymskiej Kartaginy. Dzięki prowadzonym tu wykładom z teologii meczet cieszył się sławą ważnego ośrodka nauczania islamu. Krótko po odzyskaniu przez Tunezję niepodległości został zamknięty. Ponownie otwarto go jako szkołę zwaną Uniwersytetem Zajtuna w roku 1987. Innowiercy mogą zwiedzać wewnętrzny dziedziniec meczetu w godz. 8.00-13.00 (pt. zamkn.); ubranie, co oczywiste, powinno być skromne i nie rzucające się w oczy.